1436Views 0Comments
Predstavljanje istraživanja CŽP o postojećim servisima za rehabilitaciju i reintegraciju žena sa iskustvom nasilja
“Centar za ženska prava” organizovao je je okrugli sto “Usluge rehabilitacije i reintegracije žena sa iskustvom nasilja u okviru sistema socijalne zaštite u Crnoj Gori”Na okruglom stolu je zaključeno da je neophodna edukacija za pružanje zaštite i podršku ženama sa iskustvom nasilja zaposlenih u službama socijalne zaštite, kako bi ovom pitanju pristupili sa razumijevanjem i pružili im adekvatnu pomoć, .
Maja Raičević, izvršna direktorica CŽP je, predstavljajući istraživanje Centra za ženska prava o postojećim servisima za rehabilitaciju i reintegraciju žena sa iskustvom nasilja u Crnoj Gori, kazala da je potrebno osigurati dostupnost servisa podrške i specijalizaciju zaposlenih u institucijama koje pružaju zaštitu i podršku ženama žrtvama nasilja i osigurati postupanje po Protokolu o tretmanu, prevenciji i zaštiti od nasilja u porodici i nasilja nad ženama. Takođe je potrebno uspostaviti održivi model finansiranja dovoljnog broja specijalizovanih usluga na nacionalnom I lokalnom nivou, uključujući i program socijalnog stanovanja za one koje nemaju smjestaj. Neophodne su i izmjene Zakona o socijalnoj zaštiti i njegovih podzakonskih akata tako da licenciranje socijalnih radnika i usluga uključuje obaveznu specijalističku obuku o nasilju nad ženama i o principima rada sa žrtvama rodno zasnovanog nasilja i nasilja u porodici.
Marija Stajović, koordinatorka Direktorata za socijalno staranje i dječju zaštitu u Ministarstvu finansija i socijalnog staranja, kazala je da mnogi u Crnoj Gori još uvijek smatraju da je porodično nasilje privatan problem. Ukazala je da je Crna Gora, ratifikovanjem Istanbulske konvencije, 2013. godine, preuzela obavezu da otvara krizne centre, skloništa za žrtve nasilja, da obučava sudije, sutkinje, tužitelje i tužiteljke, policiju, centre za socijalni rad, da mijenja zakone i usklađuje ih sa Konvencijom. Takođe smatra da je u narednom periodu potrebno napraviti plan da sve licencirane nevladine organizacije imaju stabilno finansiranje za specijalizovane usluge koje pružaju.
Ana Jaredić, koordinatorka servisa za podršku CŽP , predstavila je rezultate istraživanja “Zadovoljstvo žena sa iskustvom rodno zasnovanog nasilja uslugama centra za socijalni rad i specijalizovanih nevladinih organizacija. Istraživanjem su, osim klijentkinja CŽP, obuhvaćene i korisnice usluga, učestvovale još tri organizacije: SOS telefon za žene i djecu žrtve nasilja Nikšić, SOS telefon Podgorica i Udruženje mladih s hendikepom, koje su se ovim organizacijama za pomoć obratile u poslednjih 12 mjeseci, a koje su zatražile i podršku Centra za socijalni rad. Istraživanje je pokazalo da je prosječno trajanje nasilja kod ovog uzorka 6,6 godina, najkraće trajanje je godinu dana, a najduže 30 godina. Istraživanje je takođe pokazalo visok nivo zadovoljstva korisnica kvalitetom specijalizovanih usluga koje pružaju nevladine organizacije, naročito uslugama besplatne pravne pomoći i psihološkog savjetovanja. Jaredić je istakla da bi centri za socijalni rad trebalo da obezbijede dovoljan broj specijalizovanih socijalnih radnika koji bi pristupili ovom pitanju sa razumijevanjem rodne prirode nasilja nad ženama. Centri za socijalni rad bi trebalo da informišu žrtvu o njenim pravima i pravima njene djece, kao i o raspoloživim uslugama, a Plan usluga za žrtvu i njenu djecu uvijek da sačinjavaju u saradnji sa njom i predstavnicima drugih relevantnih službi. Posebno treba da obrate pažnju na djecu svjedoke nasilja, kao i da vode računa o njihovim pravima i potrebama shodno međunarodnim standardima.
Izvršna direktorica Udruženje mladih s hendikepom (UMHCG) Marina Vujačić, ukazala je na dva segmenta problema kad su u pitanju službe socijalne zaštite. Jedan segment je u formalnom obrazovanju, koje ne nudi dovoljno specifičnog znanja o nasilju kao o fenomenu i postupanju sa žrtvama nasilja. Prema njenim riječima, drugi segment problema je u vezi sa uslovima koji se traže organizacijama koje se bave uslugama socijalne i dječije zaštite, uključujući i usluge koje se pružaju žrtvama nasilja.„To je da licenca i onako rigorozni uslovi ne podrazumijevaju specifična zvanja iz oblasti nasilja ako će neko da se bavi tom vrstom usluge. To otvara ogromni prostor da se pružaju pogrešne usluge i na pogrešan način od strane mnogobrojnih koji o tom fenomenu ne znaju dovoljno i koji ne poznaju specifičnosti načina pružanja usluge žrtvama“, navela je Vujačić.
O iskustvima iz regiona govorile su predstavnice organizacije Udružene žene Banja Luke i Nacionalne mreže protiv nasilja nad ženama i nasilja nad djecom Aleksandra Petrić i Maja Balša koje su predstavile modele podrške na kojima se radi u njihovima zemljama, sa posebnim osvrtom na program socijalnog stanovanja za žrtve nasilja.
Okrugli sto se organizuje u okviru regionalnog projekta Institucionalizacija kvalitetnih usluga rehabilitacije i integracije za žrtve nasilja (Institutionalizing quality rehabilitation and integration services for violence survivors ), koji je finansiran od strane Austrijske razvojne agencije. Projekat se realizuje u saradnji sa pet organizacija iz regiona, a za cilj ima poboljšanje uslova za kvalitetnu rehabilitaciju i reintegraciju žena sa iskustvom nasilja.
